kelimelerkelimelerimi sırtlayıp gidebildiğimce uzaklarda kaybolmak sessizliğe soyunup unutulmak istese de akıl bırakmıyor elini sözlerin yürek ya aşka takıyor kancasını ya ayrılığa bağlıyor sesleri ya öfke vuruyor bağrına ya da hüzün sıkıyor ortasına cümlelerin kırık bir plağın takıldığı yerde gidip geliyor yaşam gibi şarkılar da şiirler de usumda sensizliğin kırık bir güftesi ve henüz bitmemiş bir senfoni bu içimdeki sevdiğini söyleyip de aslında sevmeyenlerin yüzüne yüzüne isyana durması yakındır kızıla bulanmış dilimdeki sarı türkülerin okyanusların karanlık dehlizlerinde sırrı çözülmemiş kelimelerimle birlikteyim sağır ediyor kulaklarımı bilmediğim bir lisandan bohçama dolan düşlerin çığlıkları lütfen bir süre ses etmeyin atilla güler |
aslinda sevemeyenler sadece sevdigini soylemeyi cok iyi biliyor hep nedense ....
sirri cozulmemis kelimelerin derinliklerinde
lisansiz ciglikta guzel bir dusleyis dolanmis geliyor pesimden :))
gercekti siir, sessizlikte buyuyor simdi
tebrikler
bir sure ses etmeyim :))
...........