geceden kalan yalnızlığı soyunup üzerimden
sabah gözlerimi güne açıyor
dişlerimi fırçalayıp kahvaltısız ve telaşla
çıkıyorum evden yetişmek için koşturan hayata


otobüsümü beklerken durakta
yanımda bekleyen birinin kokusuyla
sen geçiyorsun aklımdan
her şey silinip bir anda
sen oluyorsun o an her yanımda
ve bir kez daha istiyor seni canım


iş yerimde gömülmüş dosyalara
bir onu bir bunu ekleyip çıkarırken
bir şarkı yayılıyor ofiste kısık çalan radyodan
sen geçiyorsun aklımdan
siliniyor bütün yaptıklarım
sen oluyor her şey o anda
ve bir kez daha özlüyorum seni


eve dönerken akşam
birinin üzerindeki bir kazak
birinin attığı bir kahkaha
sessizce birbirinie sarılmış bir çift
ya da sakısısında boynunu bükmüş bir çiçek
seni getiriyor aklıma
bir daha
ve inadına istemiyorum bu kez seni


çek artık gözlerini üzerimden
ikinci el duygularını sil yüreğimden
ve al tenime sinmiş bütün fısıltılarını
çarşaflarımın üzerinde salınan kokunla birlikte



sensizliği sınıyorum hayatın kollarında
kendini bırakma bende



atilla güler