1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
898
Okunma
Aradım yıllarca hasret çekerek;
Bir ümit ışığı, bir dost hayâli.
Yürüdüm, yürüdüm tekmeleyerek;
Engerek gövdeler akrep misâli!
Uzandım seraba...Ellerim neden,
Yokladı boşluğu, bilmem, enginde;
Hezeyânlı kafa, uyuşuk beden,
Hayâl âleminde kıymet keşfinde?
Gafil, yorgun, buruk geçti zamanlar;
Karşımda ölümün soğuk menfezi!
On parmağı kanda câni - azmanlar,
Ellerinde tabut, bir kefen bezi!
Dinledim geciyi, küstüm gündüze,
Sanki hissizmişim, sanki fikirsiz!
Bir sâhile vardım ki yüze yüze
Beynim kırık p(ı)lâk, gönlüm şiirsiz!
Uyudum uyandım, öldüm dirildim;
Gündüzün nöbetçi, gece devriye!
Sevinecek yerde korkup irkildim;
Cüceye sarıldım kaç kez dev diye!
Niçin hep uçurum, niçin çöl...Hüzün?
Nedir bu, çevremi saran hayâller?
Bir sürü, ateşten kızılca sürgün;
Nefrete, acıya, kine misâler!
Anladım ki, tek O, bir tek O, dostmuş;
Sevgi de, saygı da tek O’na lâyık!
Yağmur rahmet olmuş, fırtına susmuş;
Can nefesim yelken, sonsuzda kayık!
M. Halistin KUKUL
5.0
100% (1)