Çıt sesinin bile olmadığı bir yer yok mu?
Kafamda binlerce sorunun yok olacağı bir yer yok mu?
Sağda solda, kıyıda köşede
Derin bir kuyu yok mu?

Dur kalk demeden yaşamanın yolu yok mu?
En derinden gelen acıya ilaç yok mu?
Elde avuçta ne varsa sakladığım
Def etmenin bir yolu yok mu?

Ben mi büyüdüm dertlerim mı bilemedim
Bir acayip duygular içindeyim
Etraftan gelen acı biber biletimle
Raydan çıkmış trenin sahibiyim

Sessizliğe ihtiyacı olan kalbi arıyorum
Beni anlayacağını sanıyorum
Babamın da, ağladı ağlayacak sesine
Koşup bir an önce sarılmak istiyorum

Rızaların en büyüğünün peşindeyim
Sabırları dileyen dillerin gözbebeğindeyim
Kalbim kulağıma duymak istemediklerimi fısıldarken
Ben gerçekten ne yapacağımı bilemekteyim

Dedim bu işte yol yordam nasıldır?
Daha önce sınananlardan bir haber var mıdır?
Yeter ki sevdiklerime bir şey olmasın
Onların yerine bir bilet almanın yolu var mıdır?

Bende selam iletilsin tüm cemaatime
Cümlelerin son harflerini döşedim trenime
Yolcuyumdur, cam köşesi koltuk no 33
Karşılasın beni toprağını suladıklarım öpe öpe..

HAVVA SARI