0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3013
Okunma
Doğduğum yerden hep uzakta yaşadığım için,özlemle doluyum...Tabii ki artık İzmit eski İzmit değil ...Çocukluğumuzda denize girdiğimiz,yazlık Karaçetin sinemasında çekirdek yediğimiz,çene suyundan kana kana içtiğimiz,fuarda deli gibi eğlendiğimiz,Fethiye cad.sine çıktığımızda en az yirmi tanıdık kişiyle karşılaştığımız yer değil artık....
Dün İzmit’e gittim,
Sevdalımdı o,özlediğim...
Ruhum kuş gibi özgür,
Denizin üzerinde yürüdüm.
Herkesi kucaklayıp öptüm de öptüm...
Tanıdık fıkralar dinlerken
Eskilerden;
Kahkahamdan çıkan
Çatlak sese aldırmadan
Güldüm de güldüm....
Dönüş vaktinde buruktum,
Anılarımın şerkılarıyla
Giderken bilinmeze...
Derinlere daldım,
Düşündükçe düşündüm....
Canan İşdaş
