Uzun uzun Van Gölüne baktım,
Odamın küçük penceresinden,
Yine duygulanmıştım ta derinden,
Öyle acıdı ki içim…
Bir daha göle bakamayacaktım,
Seni çıkarıp yüreğimle beraber,
Atmak istedim;
Bir daha seni hatırlamasın diye,
Çıkarıp yüreğimi attım,
Seni atamadım…
Perdelerimi çektim göle karşı,
Seni hatırlatmasın diye,
İnce bir sızı belirdi.
Duygularım teker teker delirdi,
Kalmamıştı artık bende mecal,
Bir daha açtım perdelerimi,
Anide bende yeşerdi mazin,
Korkarak gözlerimi kapattım,
Aceleyle kendimi yatağa attım,
Seni bir daha düşünmemeliydim,
Artık seni tanımamalıydım,
Ne güzel bir yol çizmiştim,
Kendi kendime…
Sensiz bir dünya kuruyordum,
Bana bu dünyayı kurduranın,
Sen olduğunu bilmiyordum,
Evet bilmiyordum…

h.akhan