Saat sekizi yirmi geçe vapuruna binenler
Üsküdar dan Karaköy’e kadar şahittir;
nasıl özlediğime seni her sabah.
Eminönü’nde evinin önünü süpüren kadın
babasına gazete almak için çıkıp
fırsat bu fırsat diye sevdiğine mesaj atan on beşlik kız
yirmi beş kilodan az yükü olmayan o adam şahittir,
nasıl özlediğime seni kuşluk vakti
Öğleden sonraları Yeni camide kuşlara yem diye bağıran
bir yandan da gelip geçen eteklerin altına bakmaya çalışan o çocuk
Askısında hep bir iki boş bardak taşıyan o ne polis ne emekçi çaycı
şahittir; nasıl özlediğime seni.
Sahile biraz daha yakın geçen rüzgar
dükkanını erken kapatıp karısına koşan o terzi şahittir,
akşam üstleri nasıl özlediğime seni
İlyas getirirken otuz beşliğimi,
peynir, yoğurt, kavun şahittir
nasıl özlediğime akşamları seni
ama geceleri
bir ben bilirim nasıl özlediğimi seni....