Sen gittin ya
Islaktı karanlıklar bu şehirde,
Yüzlere yabancı yüzler
Çelimsiz adımlar atıyordu
Bir sağa
Bir sola...
Her kafadan bir düş çıkıyordu,
Herkes ayrı düşlüyordu bu şehirde
Ben hep seni düşlüyordum Zelal...
Madem gittin,
Hala ne geziniyorsun düşlerimde
Çelişen fikirlerimin kıyameti kopuyor aklımda...
...
Sana ırak bir kentten,
Sana yakın cümleler biriktiriyorum...
Sen kaçtıkça
Kaçtığın yol kadar birikiyor içimdekiler
Gecem düşlerimi
Sana yoruyor...

...

Bazen acemi kötülükler yapıyorum,
Düşlerimden kovuyorum seni
Sonra onca kelimeye yüz tutmuş dilim
Yine adına dolanıyor
Düşe buyruk yaşıyor kelimeler işte Zelal...

...

Hüzünbaz düşler mevzileniyor
Beynimin en kuytularında...
Kıyıda köşede
Sağda solda kalmış
Ne kadar sen varsa
İte kaka bir hınçla
Düşlerime giriyor
Teslim ol uyarısı yapmadan
Avaz avaz suskunluğumla
Sen oluyor müebbet düşlerim...

...

Ve sonra satır aralarında beliriyor
Karanlığa inat
Açık seçik
Mutluluğumuzdan alıntı kelimeler...

...

Onlarda alışagelmiş suskunluğuma taklıyor
Hüznünü biriktiriyor,
Düşünün gölgesinde kalmış
Beceriksiz kelimlerim...

Sustuklarım kadar anlatabilseydim hayatı sana
Islıklarım karanlığıma ışık olurdu..
Üşümezdi ellerim, düşüncelerinle ısınırdım,
Kibrit alevi yangınlar tutuşmazdı solgun yüzümde..

Yanaklarımdan süzülen kimsesizliğimdin sen zelal
Senin kadar kimse çok olmadı bende
Ve senin kadar kimse büyütmedi yalnızlığımı..
Göz kapaklarım sana açıldılar her sabah..
Olsaydın, gitmeseydin..
Ay üşümezdi, avuçlarım böyle titremezdi yokluğundan…

Gözlerimin karasında büyüyen suskunlumsun sen zelal
Senin kadar kimseyi konuşmadım ben
Kelimelerime harf harf eklemedim hiçbir sancıyı
Senden arda kalan sızılarım kadar.

Ayrılığın nazlı çiçeği
Boynumdaki iz..
Zamansız rüzgarım

Hayatın bahar renginde bıraktım ben seni zelal
Adın ayrılık, soyadın acı olmuş kader kimliğimde..

Siyaha yenik düşmüş beyazımsın sen
Ömrün sevdaya adanmış adı
Yangınımın küle dönmüş yanısın..
Yorulmam seni taşımaktan
Ve sen zelal
Sonsuzluğumun
Hüzünle tanışmış son anısın…
Ne çok isterdim
Zülfünün düştüğü alnında yazgın olmayı...

Adın ayrılık olsa da
Varlığın iç cebimde taşıdığım
Hüznüm kadar benimle
Gecem, sabahım,nefesim
Yalnızlığımın yanılgısında
Sancıyla büyümekte...

Zelal
Kırıngınlıklarımın
Silgisi ellerinde
Hadi senden gayrısını yazmadım
Gözlerime
Herşey sadece
Senden sonra ve senden önce...

YitikHatıra(recep güneş)-BRS

Not: Üzerimden duasını ve desteğini eksik etmeyen dostuma(BRS) kalemime arkadaşlık ettiği için sonsuz teşekkürlerimi sunarım... Ayrıca yazının oluşmasına vesile olan Sayın Gülnaz Eliaçık’a "Zelalname" yazı dizisinden dolayı çok çok teşekkür ederim...

Eski bir şiirdir... İçimin heybesinde saklı... 28/05/2009 01:15 Konya