Cumaya iner işçiler,
Dağların başından,
Gözlerinde mermer tozu,
Elleri pare pare,
Ne çare...

Cumaya iner işçiler
Memleket memleket,
Telefonlar çalışır
Taş ocaklarında Ali’nin
Emeği ustalaşır.

Cumaya iner işçiler,
Görür gözleri kotraları,
Ve de tatilcileri,
Bir an silinir gider yavuklusu,

Akşam olmuştur,
Ali, Sali ve Mehmet,
Kamyonlara dolmuştur.
Kısa gece ne tez sabah olmuştur.,

İŞÇİLER
Canım sıkılıyor canım,
İşçiler çalıştırdım bugün,
Bu ne gayret,
Bu ne dikkat,
hayret...

işçiler çalıştırdım bugün
çalışmanın ibadet olduğunu
anladım bugün.

Elleri zaten çatlamıştı
Parmakları yarık yarık
Ve fakat,
Harç karılmalıydı,
Duvar örülmeliydi,
Harcın yakıcılığı
Yarıklardan girilmeliydi,

Eline çekiç vurmuş,
Ayağına mıh batmış
Gözüne kireç kaçmış
Eve ekmekle girilmeliydi.

Selahattin Cansız