İnancı sarhoştu fikri ayarsız
Çapı bozuk dedim, inanmadılar;
Halka acımazdı Hak’ka duyarsız
Yapı bozuk dedim, inanmadılar.

Basiret inmişti! fersiz gözüne
Haramlar mübahtı onun özüne
Rüşvetle açılan, çarpar yüzüne
Kapı bozuk dedim, inanmadılar.

Taşıdığı beden kendine cefa
Tansiyon ölçtürür günde kaç defa
Çare olur mu ki, konmazsa şifa
Hapı bozuk dedim, inanmadılar.

Eliyle dünyanın dibini eşer
Hepsi benim derdi, ha hayır, ha şer
Kaldırdığı keser başına düşer
Sapı bozuk dedim, inanmadılar.

İşçisi mahkûmdur mapusa tıkar
Asgari ücrete, azami sıkar
Dünya kendisinin olsa ne çıkar
Tapu bozuk dedim, inanmadılar.

Kendince hedefi hep tam vururdu
Hem azgınlaşırdı, hem kudururdu
Parayı görünce selam dururdu
Kepi bozuk dedim, inanmadılar.

Aklında tilkiler komaz uyuya
Bedava yaşamak onun huyu ya
Su çekeyim derken düşer kuyuya
İpi bozuk dedim, inanmadılar.

Ne sela bilirdi, ne ezan sesi
Ölüm desem, derdi o neyin nesi
Doğuştan kırılmış iman şifresi
Çipi bozuk dedim, inanmadılar.

İnanmazdı öyle nikâh, talak’a
Bayanlara karşı tamdı âlâka
Yakışıklı derdi üç-beş yalaka
Tipi bozuk dedim, inanmadılar.

Bunların hayatla cenkleri farklı
Eşiyle, kendinin denkleri farklı
Çocuğuyla bile renkleri farklı
Tüpü bozuk dedim, inanmadılar.

Verdiği sözleri suya yazdırır
Hak-hukuk aramak fena kızdırır
Üstten doldurdukça, alttan sızdırır
Küpü bozuk dedim, inanmadılar.

Ne açar yaprağı, ne kokar gülü
Maddede yaşardı mânâda ölü
Değere küfreder soysuzun dölü
Sopu bozuk dedim, inanmadılar.

Sanalda arardı dostu, sırdaşı
Edebi yırtıktı, kırık âr taşı
Yalnızca bu değil kavim - kardaşı
Topu bozuk dedim, inanmadılar.







06 MAYIS 2012