9
Yorum
19
Beğeni
0,0
Puan
949
Okunma
tek kendinizin bildiği dil ile
yazıp gittiniz ayrılığı
açılmamış mektuplar gibi
ne çok biriktiniz yüzümde
bilseniz
doğrular nice doğru
neden yanlıştı yanlışlar
sormadım kendime
yarına azık diye ortasından
ikiye böldüğünüz yalanın
alıp çıkınıma kalanını
eksilerek yürüdüm peşinizden
yeşilini gün almış
kare yelkenli gemiydi hüzün
bekledi ayrılığın ayak izlerinden
vardığım rıhtımında merhabalarımın
gökyüzünde bağır çağır martılar
turlarken başucumda
arkada köpük köpük anılarla
her defasında
alnımı yara yara çizdiniz
seyrüseferlerini kalbimin
ömrümün atlasına