Tipi-kar düşer yoksulluklara
Sokaksızlıklara…
Ve ben ölü düşüyorum yeryüzüne

Soğuk-buz toprak…
Ve ölüm kokusundan
Havar sesleri yankılanıyordu
Anaların avuçlarında
Kıpkızıl kan!
Çocuklar ölürken…
Çığlık-feryat eşliğinde
Bir sekide Azrail gülümsüyor!
Ve bir can mezara gömülür
Ölüsü öldürene ait kalarak…

Tipi-kar düşer yoksulluklara
Sokaksızlıklara…
Ve ben ölü düşerim yeryüzüne

Dolu yağmam da muhtemel
Garip olan ne bilir misiniz?
Yokolmalara sessiz sevinler var!

Bir yıldız kümesinden koparılmışım
Gözlerimde ışıksızlık, yakınsızlık…
Yalnızdık çünkü hep yalnızdık

Kurşunlar vızıldar
Kimine ölüm kimine vızıltılı kısmet!
Gökyüzüne yolculuk var;
Sığınaksızlıklara, uzaklara çıkmaz duvar…
…
İçi öfke dolu cellâtlar pusatlı
Engerekler, çıyanlar var!

Şimşek olup çakmam da muhtemel
Tuhaf olan ne bilir misiniz?
Öldürürken gülümseyenler var!

Sıcak akıntıların dalgasıyım
Yüreğim deniz kanıyor
Hafızasızlık çekerken okyanus
Balık oluyorum!

Ve yanıyor su/ hükmetmektedir ateş
Ateşler ki yakıcıdır; ısıtırken en çok yakanı köz…

Yüreğim harap, debeleniyor; deşildikçe
İlginç olan ne bilir misiniz?
Mümin giyitleriyle savaşları kutsayanlar var!



Kirli savşlarda kazanan taraf yoktur; biri toprağından, haklarından ötekisi vicdanından kaybeder! (H.R.Y)

HRZ/ MAYIS -2012