Kaldırın aynaları, seyretmeyin boşuna
Geçen yıllarınızı kuru bir iskelete!
Yaşanan bu hayatta eğer varsa bir mânâ:
Sıfırdan sonsuza dek her şey iyi niyette!

Akıyor perde perde zaman titreşimleri;
Aranıyor hakikat çok defa kemiyette.
Bu yol öyle ince ki, ufuk merdivenleri;
Sâdece bir çehre var karanlık silüette!

Bazan garip bir duygu aralıyor çemberi;
Her şey yerli yerinde, kâinat âfiyette.
Bir huzur pınarında çarpıyor yürekleri;
Vicdân, zevk, aşk hepsi de istenen sâfiyette!

Öyle bir intizam ki, kurtla kuzu yanyana;
Kötülükler- azaplar sanki muafiyette.
İçiliyor bir hayat iksiri kana kana;
Her şey samimiyette, herkes samimiyette!

Uykular senin olsun, ey fânîler dünyası!
Ne varsa aşka dâir gönderin, fazîlette.
Kahrolsun sahte çehre ve çehrenin aynası;
Aşkım ebediyette, aşkım ebediyette!


M.Hâlistin KUKUL