Neşeden, huzurdan eser kalmadı
Güzel seni keşke sevmez olaydım
Mutluluk kapımı bir gün çalmadı
Güzel seni keşke sevmez olaydım

Divane diyerek anılır adım
Herkese aşikâr oldu feryadım
O günden bu güne yok tuzum tadım
Güzel seni keşke sevmez olaydım

Aklımı başımdan aldın götürdün
Hasretliği artık cana yetirdin
Erite erite beni bitirdin
Güzel seni keşke sevmez olaydım

Gezinir dururum bak yana yana
Kara sevda yükü ağırdır cana
Sığmıyor ahvâlim ilme irfana
Güzel seni keşke sevmez olaydım

Karalıdır bahtım çatıktır kaşım
Hazana uğradım genç iken yaşım
Sevdim de göğe mi erdi ki başım?
Güzel seni keşke sevmez olaydım

Sevdalı gönlüme attın bir çalım
Kesildi hayata tutacak dalım
Girdaba kapıldı deryada salım
Güzel seni keşke sevmez olaydım

Taşsız değirmende umut öğüttün
İçerimi parça parça dağıttın
Metin-yi gayrı senden soğuttun
Güzel seni keşke sevmez olaydım