0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1297
Okunma
Uyandım yine derin bir hasret ve özlemle,
Sana ve benzeri odama baktım duvarlar kireç, resmin tozlu.
Bazen ıssız gelir bu oda, bu pencere
Neden bakarım gelmez dediklerinde.
Kar, yağmur, boran hepsimi burada bu şehirde
Deniz durgun oysaki dibi ne dalgalı
Kaç diyorum bu aynadaki insana
Bulamazmıyım o yol ayrımında gideni.
Lale, sümbül, gül ve papatya demeti gibi,
Koparılmış hepsi bir sepet dolusu.
Mutluluk vericek eminim bir çok sevene,
Ama sonu solmak, kurumak ve yok olmak.
