Zehir zıkkım ettin Kalan ömrümü,
Bana kan kusturdun gülmeyesice.
Ellerine kına yaktınmı bilmem,
Yaşarken öldürdün gülmeyesice.!

Kıyaslama derdim bir başkasıyla,
Ben severim ölümüne bir aşkla.
Kafamı üç yerden kırdın bir taşla.!
Doymadımı gözün gülmeyesice.!

Hani yeminlerin nerde sözlerin,
Bomboş kalsın avuçların ellerin.
Bana yar diyen o masum dillerin,
Zehir zemberekmiş gülmeyesice.!

Anam babam sensin can dost diyordun,
Beni sonsuz bir aşkla seviyordun.
Yanındayken bile çok özlüyordun,
Riyakâr mış dilin gülmeyesice..!

Gül’den ağır bir söz demedim sana,
Bir çeyrek ümürü serdim yoluna.
Ben nelerden geçtim senin uğruna,
Yerine ağladım gülmeyesice.!

Sadece sevmekle kalmadım inan,
İnsanlık ne imiş gösterdi zaman.
Hangi bir derdine olmadım derman,
Olmazı oldurdum gülmeyesice..!

TİRYAKİ nin sarmış yeis canını,
Zehir zıkkım etmiş her bir yanını.
Firkat bölmüş gitmiş uykularını,
Gülmek haram olmuş gülmeyesice.!


""Gargış"" (Erzurum şivesi ile BEDDUA anlamında)

06 Mayıs 2012
00.48
İstanbul