Bırakıp gittiğin o, karanlık günden beri,
Senli geçen dünleri, lanetle anıyorum.
Ağlamaktan kalmadı, gözlerimin hiç feri,
Güneşi göremiyor, hep gece sanıyorum.

İmanımdan ayırdı, zalimin yosma kızı,
Kararttı bu dünyamı, kalmadı tadı tuzu,
Gündüzlerim de ağrı, gecelerim de sızı,
Gözlerimi yummadan, uykuya kanıyorum.

Yazamıyorum seni, kırdım artık kalemi,
Abdal oldum gezerim, şu yalancı alemi,
Kaybettim duyguları, unutmadım elemi,
Ettiğin zulümlerde, yandıkça yanıyorum.

Karabulutlar sarar, yokluğunda heryanı,
Yüreğimi söktün de, bırakmadın bir canı,
Giderken miras diye, koyduğun hicranı,
Yalnızlık sofrasında, kaşıkla banıyorum.

Hasretlik türküsünü, söyledim söz olmadı.
Kırdığın o dallardan, uğraştım saz olmadı.
Sen gideli burada, mevsimler yaz olmadı.
Bıraktığın soğukta, bilsen nasıl donuyorum.

Necati Şimşek - 05-05-2012