Yıl ikibiniki,
Adı Safa
İstanbulda,
İstanbulun tam ortasında
Sokakta donmuş...
Dağda değil...dağda değil...dağda değil
İstanbulda! evde değil... evde değil evde değil
İstanbulda istanbulda istanbulda
Sokakta... sokakta... sokakta
Donmuş...donmuş...donm,
........

ne de görkemli evleriniz var
ne de süslü...
dekorasyon son model..
arabalar son model
jakuziler kabinler..
uydular çifter çifter
bu oğlumun yatak odası
bu kızımın...
Çalışma odalarını ayırmadık
Ne gerek savurganlığa...
Oğlum bilgisayarını kardeşine verdi
Kendisi daha modelini alacakmış
Çokta masraflı oluyorlar hani.

Oof çok sıcak oldu..
Bu kaloriferci de çok para istiyor
Ona çalışıyoruz zahir..fitreyi aldı
Zekatı aldı
Birde zam zam diyor..

Geçenlerde pastırma sucuk,
Fırında tavuk,
Bonfile,fileto yerken mutfakta..
Reha muhtar konuşuyordu
Bir çocuk donmuş sokakta
Adı safa
Ay çok üzüldüm valla..

Çok soğuklar geliyormuş
Odunsuz kömürsüzler varmış
Sıktı bu haberler kapat kızım bir dizi aç
Biz niye olmuyoruz kimseye muhtaç
Her yanımızı sarmış bir dizi aç
Tembeller,niçin alınmamış zamanında ihtiyaç
Yazın saz çaldınız,şimdi oynayın biraz!!
......

Beyazıt’ta.. İstanbul’un tam ortasında
Taş duvarların dibinde...bir insan..
Çekmiş naylonu üstüne..
Kar öbeğiyle taş arasında...
Bir insan...
Bu istanbul kışında
Ve istanbul’un tam ortasında

Selahattin Cansız