dinyeper
hani hangi buzul erirse erisin akmayacaktın eğri eğri
kunduzlar mı meydan savaşına tutuştu koyaklarında
tüm renkler flu
böyle mi bakılır amanete senin yasanda
kara çamurlara bulamışsın sevgilinin gözlerini


bilirsin
kuzey’den esenlerle esamem ukunur benim
kışlak tutarım lotus veren volga’nın düzlüklerini bazen
sözüm var kalem oynatmam ezbere endülüs’ten
ne biçim kıvrımlar bıraktın ki bende
pişkin gelir puşkin dönerim memleketime


tütün zamanının ırgatları
terler düşmeden bıyıklarıma daha içlerinden biri ahımı aldı
onun elleri benim yüreğim yara
şahit oldun mu bilinmez duydun mu böyle bir deli
o görkemli gün bindokuzyüz ondörtten beri


ah...dinsiz dinyeper
o pasteller sende gizli sen boyadın o gözleri
bu dinimi attığım kaçıncı pazar ayinleri
para etmiyor hafiyeliğim ölmüş o ihtiyar nine
ya bir şahit gönder çan seslerine
ya da döndür bir kolunu benden yana söndür içimdeki kıyametleri


ayan oluyor mu sana kuzey’lim
arada bir yazdığım pulsuz mektuplar
şimdi göçerler bile kanatsız
avcuna al güneş’i bazen gölgeler düşsün düşlerime
bu can seni anlar






kasım