Yağmurlar yağdı…
Toz renkli, pembe renkli üzerime,
Islandı gönül pembeden aşk düştü yüreğime.
Sevdim..
Sevinç doldu gönlüme..
Neden bir boşluk içimde….
Hazan mı mevsim ne…

Yitirdim tüm umutlarımı,
Gençliğimde.
Puslu perdeler var oluştu şimdi göz bebeklerimde,
Hazanda bu aşk niye…
Uhrevi sesler ürpertir oldu beni…
Hazanda bu aşk niye sevmek niye..
Viran haldeyim,
Acım varken yüreğimde, sesler çağırırken beni,
Bu ne hazan mevsiminde…

Görünmez oldu.
Geleceğin tozpembe ışıkları...
Hayatıma sülük gibi sarıldı, bir güzelin kadınlığı,
Bi- çare hayatım talihin elinde, oysa sevmek yalan oldu,
Benim için..
Ne arar hazanda aşk yüreğimde….

Yanmış yalaz gibiydim.
Kül oldu, bitti geçti gitti hayatımın bütün gençliği.
Şimdi…
Şimdi kadere boyun eğmek günü zamandan,
İçimde yok verecek sevgi,
Kahkaha kim ben kim atacak
Viran olmuşken şu ömrüm, çiçek açar mı hiç dalımdan…

Güneş doğmaz oldu üzerime.
Kara bulutlar dolaşır durur her yerimde,
Etrafım sis duman.
Yaman…
Umudum yok sevmeye tahammülüm yokken.
Nereden sevdim hazan mevsiminde.
Güzel olan yarınlar gelmez kaçar onlar benden,
Çünkü oldum viran,
Acılar var şimdi yüreğimde….

Suskunum baksana.
Makber oldu koca şehir bana.
Ne bir dost ne bir tanıdık kaldı benim gibilerden.
Sorarım sana…
Makber değil mi, reva görülen bana.
Bu mevsimde bu aşk niye..


A.Yüksel şanlı er