Aldırma ar bilmez akılsız kula
Varsın yüreğinde aşka dâr kursun
Gönül bahçesini sıdk ile sula
Ki, sevgi ağacı çiçeğe dursun.

Doğmak bilmiyorsa beklenen fecir
Ettiğin ameli bir gözden geçir
İlâhî iksirden idrake içir,
Ki, iz’an ser’inde köşke buyursun.

"El Bâkî-Melik" kim? Kimdir fânî, bul!
Dün benlik güdenler nerde, hani, bul!
Kulak ver Yunus’a, sende seni bul,
Ki, sabrın saati vuslata kursun.

Ayaklar altına alıp payeyi
Tâc eyle gönlüne asıl gayeyi
İradene yükle tüm sermayeyi
Ki, us’un nefsinden hep hesap sorsun.

Ne hâlinden yakın ne intizâr et
Diline şükür sür sürekli kâr et
Islansın seccaden; utanma, zâr et
Ki, tövben günahı yaksın, kavursun.

Gün gelir dehlize düşersen eğer
Mel’una yol sorma o tersini der
Avına yayını ihlas ile ger,
Ki, okun hedeften şaşmasın, vursun!

Mecit AKTÜRK