Ey genç, ben bu imkansız aşka düşmeden önce,
Ruhum daha çocuksu, bedenim daha dinçti.
Çünkü kulak asmazdım, gülerdim aşk denince,
Bilirdim başı yalan, sonu koca bir hiçti.

Bir kez kandı gözlerim hiç inanmasam bile,
Çarpıldım, rüzgarına kapıldım bile bile.
Ne yazık ki yüreğim kendi isteği ile,
Yakıp tüm gemileri bu çıkmaz yolu seçti.

Kaç asır geçti bilmem bulamadım eşini,
Gezdirdim yıllar yılı içimde ateşini,
Sonu ölüm de olsa bırakmazdım peşini,
Ama hasret ömrümü, yıllar yolumu biçti.

Öyle kalleş ki zaman, doyurmadı yaşıma,
Dikildi her bakışta aynalarda karşıma,
Duymadan feryadımı, bakmadan gözyaşıma,
Bütün hayallerimi su içer gibi içti.

Geçmişin mahzeninde esir kaldı umudum,
Dağıldım parça parça, eridim yudum yudum,
Belki bir rüya gördüm, sanki biraz uyudum,
Farketmedim bunca yıl ne zaman gelip geçti.

Bir olmazın peşinden gittim de diyar diyar,
Eremedim visale, olamadım bahtiyar,
Şimdi acır gözlerle baktığın bu ihtiyar,
Unutma ki bir zaman senin gibi bir gençti.

a.t.a

01.05.2012