2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2083
Okunma
Daha düne kadar demiryollarını, yolları takip
eden telgraf direklerimiz vardı.
Bazen bu tellerden ince bir tınlama sesi duyardık da
“konuşanların sesi” zannederdik çocukluk aklımızla.
Şimdi ne direkler, ne teller ne fincanlar kaldı.
Nede o saf çocukluğumuz...
ŞİMDİ NE TELGRAFIN TELLERİ KALDI
NE TELLERE KONAN KUŞLAR
HADİ TELLER ZAMANA YENİLDİ
AMA KUŞLAR NEREYE GİTTİ?
HATIRLARMISIN BİR TÜRKÜ SÖYLERDİK
"TELGRAFIN TELLERİNE KUŞLARMI KONAR
HERKES SEVDİĞİNE BÖYLEMİ YANAR"
ŞİMDİ DÜŞÜNÜYORUMDA:
KAYBETTİĞİMİZ SADECE TELLER Mİ?
YADA NEREYE GİTTİKLERİ BİLİNMEYEN KUŞLAR MI?
GÜN GÜNÜ KOVALARKEN.
BİZ BİN TELAŞ İÇİNDE KOŞARKEN
NEYİ YAKALAMAK İSTEDİK?
KAZANDIK DERKEN NELERİ KAYBETTİK?
ZAMANMI BİZİ SÜRÜKLEDİ
YADA BİZ Mİ İSTEDİK BU SÜRGÜNÜ?
5.0
100% (2)
Cevap Yaz