HAYATA HEP GÜLEREK BAKTIK.
KARAMSARLIKTAN UZAK KARANLIK GECELERDE HEP AYDINLIĞI GÖZLEDİK.
VE İNANDIK MUTLAK GÜNEŞ DOĞAR DİYE.

TANIDIĞIMIZ HER İNSANA AYNAYA BAKAR GİBİ BAKTIK.
YÜZÜNDE YÜZÜMÜZÜ GÖZÜNDE GÖZÜMÜZÜ GÖRDÜK.
KEM DÜŞÜNMEDİK KEM BAKMADIK.DOST DİYENİ DOST CAN DİYENİ CAN BİLDİK.
CAN VERMESEKDE CANDAN OLDUK CAN OLDUK.

GÜN OLDU YANILDIK.YİNE HOŞ GÖRDÜK.YARATILANI YARATANDAN ÖTÜRÜ.
BİLDİKKİ BEŞ PARMAĞIN BEŞİ BİR OLMUYOR.VE HEP KENDİ BAKIŞIMIZDA
ARADIK YANLIŞI.KENDİMİZİ SORGULADIK.

GİDENE KIZMADIK.ÜZÜLDÜK AMA BELLİ ETMEDİK.GİDENİN MUTLAKA BEKLEYENİ VARDIR
ONU BEKLETMEKTENSE BİZ UMUTLA YAŞAMAYI BEKLEMEYİ YEĞLEDİK.MUTLULUK DOSTUN
MUTLULUĞU DEYİP KENDİMİZE PAY ÇIKARDIK.

YOLDAKİ KARINCAYA YOL VERDİK.NE UÇAN KUŞU İNCİTTİK NE AÇAN ÇİÇEĞİ.
ÇİÇEĞİ DALINDA GÜLÜ DİKENİYLE SEVDİK.HER MEVSİMDE BİR GÜZELLİK BULURKEN
HER REKNTE SEVGİYİ ARADIK.PAYLAŞMAYI MUTLULUK, ALMAKTANSA VERMEYİ
AMAÇ BİLDİK.BİLDİKKİ VEREN EL ALAN ELDEN HEP ÜSTÜN.GÜN OLDU BİR YUDUM BİR
NEFES SEVGİMİZİ, GÜN OLDU YARIM EKMEĞİMİZİ PAYLAŞTIK.

AĞLAYAN BİR ÇOCUKLA AĞLADIK.AH ÇEKEN BİR ANAYLA KARALARI BAĞLADIK.
ALINTERİNİ KUTSAL EMEĞE SAYGI İLE BAKTIK.BELKİ EZİLDİK ZAMAN ZAMAN
AMA EZMEDİK.İSTEDİKKİ YOLDA KALANA YOLDAŞ YANLIZ KALANA SIRDAŞ
OLALIM.BİR ADIM GELENE KOŞARAK ELİNİ UZATANA KOLLARIMIZI AÇARAK
KOŞTUK.GÖNÜLDEN OLANA GÖNLÜMÜZÜ GÖNÜL BAHÇEMİZİ AÇTIK.BERABER
AĞLADIK BERABER GÜLDÜK.

BİRGÜN DÖNÜP ARKAMIZA BAKTIK Kİ:KİMLER GELMİŞ KİMLER GEÇMİŞ.KİMİ
CANIMIZI YAKMIŞ KİMİ GÖZYAŞIMIZI AKITMIŞ.ACISINA ORTAK OLDUĞUMUZ
ACI VERMİŞ.GÜLLE KARŞILADIĞIMIZ DİKENLERLE CANIMIZI YAKMIŞ.KİMİ
UNUTMUŞ KİMİ HİÇ TANIMAMIŞ.

AMA HER ŞEYE RAĞMEN YİNEDE HAYATI OLDUĞU GİBİ KABUL EDİP OLDUĞU
GİBİ YAŞAMAK GEREKTİĞİNİ ANLADIK.BÜYÜK DÜŞÜNDÜK AMA MUTLU OLMAK
İÇİN BÜYÜK ŞEYLER İSTEMEDİK.BİR AKŞAM GÜNEŞİNDE BİR ACI KAHVEYİ
YUDUMLARKEN DUDAKLARIMIZDA BURUK BİR GÜLÜMSEME İLE YİNEDE
MUTLU OLMAYI DENEDİK.VE MUTLU OLDUK.LEYLAYI ÇÖLLERDE DEĞİL GÖNLÜMÜZDE
ARAYIP SEVGİMİZİ ONUNLA PAYLAŞTIK.VE BİLDİKKİ YAŞAMAK SEVGİ ÜZERİNE
KURULU VE SEVGİ İLE ANCAK YAŞAM ANLAM KAZANIYOR.

VE HERŞEYE İNAT YİNEDE SEVMEK GEREKİYOR."

y.MALKOÇ