SIZI

Hiç beklemediğim zamanlarda ,
Tahmin etmediğim rüzgarlarla geldin,
Savruldun , pas tutmuş penceremden içeriye.
Zarif kanatların çarptı yüzüme
Tenim acıdı, yüzüm çizildi .
Yüreğimdeki yarayı hiç kimse fark etmedi.

Ne bir hekim çare oldu, ne bir ilaç
Tahmin etmediğim zamanlarda ,kanadı.
Hiç bir pansuman işe yaramadı .


Penceremden içeri savrulan,
Küçük, haylaz bir ağaçkakan hep gagaladı,
Ha bugün, ha yarın iyileşecek yarayı.
Bir gün mutlaka kabuk bağlayacaktı!
Olmadı,
Yürek bu , hiç belli olmazdı sağı solu
Dermansız dertteyken hep bekler oldu.

Öğrendi bir daha hiç ,sızlanmamayı
Kabuk bağlamayan yarası için .
İple çeker oldu ağaçkakanın yolunu .

Ancak herkes gibi
Unutmuştu zaman denen acı oyunu
Bilmezken gelecek günün kötü huyunu
Kesiliverdi ağaçkakanın sesi soluğu.
Sesler kesilince , el ayak çekilince,
Başlarken , onmaz yarası iyileşmeye
Vuruldu yüreğe en büyük darbe ,
Ve
Başladı derinden derine ,yarasız bir yürek sızısı.

Okan KORKMAZ (AlaCa)