Saf renkli poyraz rüzgarları yaladı yanağını ,
Hükümsüzlüğün hüküm sürdüğü zindanlarda .
Yer gök titredi ,ten titremedi .
Mil çekilmiş gözler , küf tutmuş yürekler etrafta.
Sessizlik tam ortasında.
Arnavut kaldırımlı avlunun .
Türkü tutturmuş ,halay çekiyordu gönlünce.
Siyah yüzlü adamların ,
Siyah darbesini yiyecekti bedeni
Diriydi, sağlamdı,
Ve daha çok beklerdi yıkılmayı.

Sabah saatlerini ,yararken gün ışıkları
Yedi belki sekiz kişi geçtiler,
Soğuk kıyılı demirlerin arasından
Sağlamdı ve daha çok beklerdi yıkılmayı.

Zaman; uzun veya kısa ,
Değeri yoktu ki, anlamsızın.
Durdu ,yedi belki sekiz çift ayak .
Kıyametler kopmadı,
Arnavut kaldırımlı avlunun ortasında
Sallandı yüreği bir süre sonra
Yıkılmayı daha çok bekleyecek,bedeni.
Yağlı urganın ucunda.

Okan K. (aLaCa) 2004