35
Yorum
20
Beğeni
0,0
Puan
1326
Okunma
incir çekirdeğini dolduran
benimdir sözcüklerim
çimen üstünde çiğ
buz sarkıt
ağaç,salıncak
doruğa ulaşan şarkı
bir üflemelik can
kalemini giyinir
tozlu yollara çıkar
kocaman bir armut olur
başına gökyüzü düşer
önemser,giydiği can
adına asılanlar
kalemden akar gibi kan
çiçeğini açtırır
bütün gözleri güzel
bütün gözleri güzel
yaşam
kırtığından taşından
nerden dolanır su
su adımlılar
sözcükler dar gelir
küçüktür sözcüklerim
dünyayı dolanamaz
ay takılır beline
gözü kör,kör kütükler
incelte incelte odunları
görür baltanın ucunu
6. 8. 2000 /Nazik Gülünay