Bizdik seninle aynı yolda yürüyen.
Usanmadan bıkmadan,
Deliler gibi sokakların tozunu attıran.
Beraber yaşamıştık herşeyi,
Görüp görmediğimiz herşeyi.
Bir tutkudur aşk denilen şey
Hele seninle yaşanılıyorsa
Tarifi imkansız birşey.
Zaman oldu gördüklerim bile
Şaşırtıyordu beni.
Ben ilk defa görmedim ki
Karanfili,yediveren kırmızı gülü.
Bağzılarının kara direndiğini,
Yada karlar altından çıkan
O bembeyaz kardelen çiçeğini.
Seninle şaşırdım,
Seninle sevdim herşeyi.
Ahh o kış aylarının deli koşuşturması
O karın ılık tenini okşayarak geçişi
Gökyüzünün olabildiğince griliği.
Ben seninle herşeyi,
Herşeyden de mutlu olmayı sevdim.
O hoyrat sinsi gece tuzaklarını,
Martı çığlıklarını,
Çiğdemi,kızıl gülü herşeyi.
Ben seninle varım,
Sen oldukça ben varım.
Bilmiyorum sevdiğim
Bu yol yoracakmı bizi.
Ama ben devam ettireceğim,
Bu yalan karışmamış
Beni yiyip bitiren sonsuz sevgiyi.

FURKAN CAYMAZ