(21 Ekim -Cuma-2011)


Telefonda Dr. Kızının sesi, ağlamaklı,’ Yusuf amca!
Dün gece Babamı kaybettik, kurtuldu bence’
Devam etti. ‘Bolu’ya defneceğiz yarın. Gideceğiz bu gece’
Gözlerimden yaş boşandı, konuşmak mı? Kısık sesle anca!

Bir tarafta, yirmi dört şehit, bir tarafta arkadaşım!
Yüreğim yanıverdi birden, bir de ileri ki yaşım?
Üzüntüden, kendimi günlerce sokaklara attım,
Geceleri gözlerim kapalı olsa da, uykusuz yattım.

Ortaokul dahil, birlikte geçmişti hep tahsil yılları.
Birlikte dolaşmışız şehirleri, Birlikleri, kırları
Mesleğimizi bile,aşağı, yukarı aynı seçmişiz
Emeklilik yıllarımız, ise, ne de çabuk geçmiş.

Nihayet, sağ tarafına inme inmiş,¬felçli bir beyin
Öyle ki duygular sağlam, farkında her şeyin.
Bidayette serumla beslenmiş, güya karnın tok
Zorla da olsa yeme içme var da konuşman yok,

En sevdiğim arkadaşımdın, aziz kardeşim,
Senelerce Alzheimer’den çekmişti sevgili eşim.
Abla diye seslenir severdin,kendisi de öyle
Cennette buluşursunuz,Tanrıdan dileğim böyle.

Dualarımda artık Eşim gibi Sen de varsın,
İyilik seven bir insandın, Cennete de uyarsın.
Benim de sıram yakın, yaş seksene yaklaştı,
Tanrıdan dileğim o ki bizi cennet nimetleri sarsın.




Yusuf Cantürk (21 Ekim -Cuma-2011=

¬