2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
788
Okunma
Sen keklik olsaydın, ben avcı,
Vursaydım seni.
Kıyamet kopar,
Yer yerinden oynardı.
Muhtemelen yakalayıp,
Çıkarırlardı hâkimin karşısına.
Yazıp, çizip,
Konuşup söyleyip,
Sonra birbirlerine bakıp,
Kafalarını sallayıp
Hapse atarlardı beni…
Oysa sen beni öldürdün.
Gıkı çıkmadı kimsenin!
Yani aşkımı, sevdamı,
Hayallerimi söndürdün.
Süründürdün,
Gazele döndürdün!
Ah yalan dünya!
Böyle binlerce “katil” var
Senin gibi,
Özgür yaşayan;
Binlerce “ölü” var
Benim gibi,
Sırtında mezarını taşıyan!