Yaşanılan mutlu günlerden bana,
Bir yırtılmış resim kaldı geriye.
Aşkı itirafım dün gibi sana,
Tek tanık adresim kaldı geriye...

Mutluluk mevsimi bahar ayından,
Yudum yudum içtim aşk’ın çayından.
Nasip aldım derken sevda payından,
Hazan düşmüş mevsim kaldı geriye...

Hayallerimi hep seninle kurdum.
Sen de huzur bulur senle uyurdum.
Güzel yüzüne hep şiir okurdum.
Şimdi yorgun sesim kaldı geriye...

Anlayamadım bu ayrılık niçin?
Kahroluyorum her gün için için.
Senle bitti hayat yok benim için.
Artık son nefesim kaldı geriye...

Her şeyim oldu şu yalan dünya da.
Düşmemişken hiç bir zaman ben yad’a
Yalnız sen düşürdün beni feryada.
Bir sen de hevesim kaldı geriye...

Gören acır benim yıkık halime.
Pranga vurdum ben gayrı dilime.
Bunca yıl ne geçti bilmem elime.
Boş gönül kafesim kaldı geriye...

Seninle yaşarken aşk’ı özüm de.
Şimdi sitem, hüzün var her sözüm de.
Mesut günler tüter oldu gözüm de.
Yıkık dökük cismim kaldı geriye...

Sevgi dalım yaşam kaynağım gittin.
Harcadın ömrümü beni tükettin.
Ramazan’ı heder, perişan ettin.
İsmin ile ismim kaldı geriye...


Ramazan AKKAŞ
NEVŞEHİR-Tepeköy
20.04.2012