Hasretin ,,canımı’, yaktığı yeter
Küle döndüm halim Kerem’den beter
Yanarım, dumanım dağlarda tüter
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ

Gençliğimi aldın kıymet bilmedin
Akan göz yaşımı birgün silmedin
Bekledim yıllarca dönüp gelmedin
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ

Firaktır gönlüme bad-ı hazanım
Seni ele yazmış, kader yazanım
Aşk türkünü çalan garib ozanım
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ

Ben vuslat istedim, sen ise firâk
Can cânânda arar derdine tiryâk
Kurmadın gönlüme keyifli hamak
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ

Yalvarsan da artık dönmem geriye
Çağırsan da gelmem biraz beriye
Bulamazsın sorma cine, periye
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ

Etmişken bu canı yoluna feda
DURAK’ı dertlere ettin bir geda
Son gönül sesime vermedin sâda
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ

Kırdın şu gönlümü halimi sorman
YÂR diyerek bir’kez kafanı yorman
Çaresiz derdim var olmazsın derman
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ