Zifiri okyanus karanlığından
Güneşe uzanmak için
Dağ gibi büyüyen sevgisini
Denizin üstüne yazmak için
Sanki, Tanrının ellerinde doğmuş Japonya.

Mavi deniz, hırçın dalgalar
Alev alev tüten volkanlardan
Geriye kalan yorgun adalar
Kalbinin derinliklerinde binlerce canın
Yaşadığı yeşil ormanlar
Fuji dağının karlı zirvesinde
Güneşe selam duran bulutlar
Ne kadarda heybetlisin güzel Japonya.

Akşam esintisi dağıtır saçlarını
Okyanus rüzgarı okşar yüreğini
Alacakaranlığın kızıllığı yakar içini
Aşkın büyüsünden çekip alamazsın
Siyah çekik gözlerini
Kimononun içinde dans eden sihirli melek gibi
Sen, dünyanın güneşisin Japonya.

Yanyana dosttuk, arkadaştık
Tarihin bilinmezliğinde birçok defa
Issız yollarda karşılaştık
Bir gemi gibi salınıp dururken sen, Asya’nın doğusunda
Biz Türkler, güneşin peşine düşüp ta Avrupalara ulaştık.

Tek hayalimiz bir yurt bulmaktı başımızı yaslayacağımız
Bir vatan kurmaktı çocuklar doğuracağımız
Ay yıldızın gölgesinde sevinçle mutlulukla yaşayacağımız
Ama bir dünya çıktı karşımıza
Bizi yeniden sürmek için Asya’ya.
Ellerimizle tutunduk tırnaklarımızla direndik yaşama
Can ise canımızı verdik
Kan ise kanımızı döktük
Anadolu’nun kurak topraklarına.

Asya steplerinde buluşamadık seninle eskisi gibi
Yinede gemiler dolusu kalpler gönderdik
Dostluk kardeşlik adına.

Fırtınalara da yakalandık dönüş yolunda
Nice gençlerimizi denizin dibine gömdük
Oshima kıyılarında
O günden bugüne iki bedende atan bir yüreğiz Japonya
Bayraklarımız al al, ay yıldızla dost, güneş beyazla
Asya’nın en doğusundan en batısına
Kucak açan iki dost yürek Türkiye ve Japonya.

18.12.2009.KIRŞEHİR.
OSMAN ÖZTÜRK
TAFLAN MEVSİMİ ŞİİR KİTABIMDAN.