Bugün ağladım.

Sır’dan daha sır bir aşk’ın,
Beyhude çırpınışlarına.
Aralıksız devam eden bir duanın,
Takılıp kaldığı an’dım bu gece.
Aklıma takılan gözlerinin yeşiliydi,
Sığ bir okyanus berraklığıyla.

Aşk’tan daha aşk bir duygunun,
Öksüz kalışına.
En güzel gülücüğün,
En soluk gamzesiydim bu gece.
Okuduğum, başlamadan biten bir öyküydü,
Bitmemesi gerekirken apansız.

Yalnızlıktan daha yalnız bir hayatın,
Ete kemiğe büründüğü hale.
İçli bir şarkının,
Bitmeyen yakarışıydı boğazımda düğümlenen.
Senli sevdalardan uzaktım bu gece.
Sensiz hayallere yakın,
Boş bir dünyanın doldurulamayan tarafıydım…

Sensizlikten daha sensiz bir günün,
Doğuşuna ve yine sensiz batışına.
Hisli bir şiirin,
En yoksun dizesiydim; aşktan, sevgiden.
Kalbime saplanan gökyüzünün,
En yalnız yıldızıydı bu gece.
Boşluğa inat parlayan duruşuyla.

Karanlıktan daha karanlık bir gökyüzünün,
Üzerime çöken yorgunluğuna.
Sitemli bir bakışın,
En boş anıydım bu gece.
Gözümde parlayan sensizliğin ıslaklığıydı,
Gözyaşı misali, vakur süzülürken yanaklarımdan.

Zehirden daha zehir bir sigaranın,
Gri dumanında uçup giden hayaline.
Dumanlı bir havanın,
Ürperten gölgesiydim bu gece.
Sözlerime doldurduğum korkmadan sev deyişlerimdi,
Duymazdan gelinirken seni haykırışlarım.

Güzelden daha güzel bir gülün,
Kokusuz kalışına.
Çokça manası olan bir sözün,
En yüreksiz izahıydım bu gece.
Dilime dolanan iki kelimeydi seni seviyorum,
Bir dağdan yankılanır edasıyla.

Sırra, Aşk’a, Yalnızlığa, Sensizliğe,
Karanlığa, Zehir’e ve Güzel’e.
Sır dolu bir aşk’ın,
Yalnız kalışıydım bu/gün/gece;
Sensizlikten ve karanlıktan kurumuş
Zehirli bir dikenin,
En güzel acısıyla…