Hazin tablodur,makam karşı duvarı,
Sadece görür, oturdu mu başbakan.
Garnizondadır, siyasetçi yuları,
Sehpada millet, ihanet yürek yakan..

Bir ülke ki bu, millet kırılmış çömlek,
Hürriyet kısır, hafiye kaynar damlık.
Vekil dediğin, giymeli iki gömlek,
Biri bayramlık, ikincisi idamlık…

Demokrat oyun,dikta çember çevirir,
Güçlü çevik ya, siyonistler kuşağı.
Çıkara tutsak, gönülleri devirir,
Hep sömürüldü, anadolu uşağı..

Doğrular senin,silah sende ya şimdi.
Kirlendi kutsal, hiç bilmediniz ki had.
Dinde neymiş ki, kafir sokağa indi,
Ecdada küfür, devri iyilikle yad...

Hep böyle gitmez,devran bir gün dönecek,
Karlar yağacak, zulümlerin dağına,
Sanma yalanla, hakikatler sönecek,
Zalim de düşer, adaletin ağına…

Çok geçmedi ki, sen dinime söveli,
Sen çizdin yolu,milleti ahmak sandın.
Kahramansın ya, yendin yedi düveli,
Çanakkale de, cephelerde sen yandın.

Sırtında kefen, darağacın da ilmek,
Kefenli Cuma, bir düşün Alparslanı.
İşine gelmez, hakkı, hukuku bilmek,
Ağlattı devir, Ulubatlı Hasanı..

Uyduruk suçlar,boyunlara asıldı.
Sakallı dedem,postansiyel suçludur.
Allah deyenin, haneleri basıldı.
Eller kanlı mı, devrin yolu pusludur.

Çığlıklar atarsın, dokunulsa azıcık.
Sömürdün şiştin, millete kefen biçtin,
Duyulmadı ses, inledi cızık cızık.
Hak-hakkım dedi, tanklarla ayar kestin...

Cami duvarı, zulmünü saldığın yer,
Bilmezmisin sen, itler tez bela bulur.
Merhametlidir, çile çekersen eğer,
Dindar nesiller, eli tutanın olur.

Eden bulur ya,hep öyle derdi atam,
Bin yılmış gaflet, kendi putunu yedin.
Diyen ahmaktır," ilmek benim ben yatam",
Acısam keşke,beni hiç düşünmedin..

Kasnak dağıldı,diblere çöktü kazık,
Mutludur şimdi, öz vatanında parya,
Zulmü yaşayan, dindar neslime yazık,
Sürmedi gaflet, silkiniyor Sakarya…
Nis.12-Arifiye