11
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
2233
Okunma

En büyük acılarımı gülümsemelerimin , sevdamı ayrılığın arkasına sakladım.
Bir damla nisan yağmuru kaçsa
Gözlerimi dağlar baharlar benim
Avuçlarıma bulanan ay ışığında
Kaybetmişim en mavisinden umutlarımı
Tufan sonrası yüreğim sırılsıklam
En büyük yaşanmışlık sanmışım melal duyguları
Tanımamış, tanıyamamışım hayatı
Yıldızlar ekmişim güneş toplarım diye
Sadece batan güneşler düşmüş hasat zamanı
Hep eylül zamanı mı ölünür sanırsın
Ekim zamanı düşen yaprakları
kasım rüzgarları savurur
ve...
şubat karları mı örter üstünü
Yanılıyorsun........
Ben hep nisan yağmurlarında ıslanıp
Temmuz sıcaklarında yanarak yok olmuşum
Üstüme devrilirken ömrüm
Ağustos cehennemlerin de kavrulmuşum
Bahara bakan gözlerinde renkli bir ahenk
Göğsünde sönmüş yıldızı inkarda dudağın
Küf kokan şehrin sokağında darmadağın bir aşk
Geçmişin tuvalinde bir karaltı resim
Maviden siyaha umudun bitimindeyim
Hayalle gerçek arası bir hikaye
Kahramanları birer göçebe
Her liman bir umut her umut bir yalan
unutulmaya yüz tutmuş bir şarkı
Kim bilir belki bahar, bu kışın ardı
Ama bilirim ki unutulmayan bir gerçek var dı.
Hep yanlızlığa tutsak
Nereye dokunsam yasak
Göz pınarlarımda şakıyan kuşlara inat
Ne kadar acı olsada ölmek
Kan kırmızı bir gerçektir aşk!
gONCa
2012
5.0
100% (7)