0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1405
Okunma
İzmarit çokluğu yokluğunda
Sigara dumanı yükselirken tavana , ben hayalini kuruyordum..
İnsan böyle mi özler “yalnızlığının sahibini”
Sessizliğin sebebenini..
Sensizliğin Sen’ini..
Ben özlüyorum.
Geride bırakırken acı çekmedin mi ?
Taksi ilerlerken yavaş yavaş , gözlerin de küçülerek kaybolduğumda ,
göz yaşlarında gitmedi mi arkamdan , senin gibi terk ederek..
İnsan böyle mi gider ? Benim gibi kalıp.
Ben kalıyorum..
Kaldığım yerde bekliyorum seni.
Nasıl gittiysen öyle de döner gibi.
Ben seveceğim hep varmışsın gibi
Merak etme!
İnsan böyle mi bekler ? Güneşe yalan ayak gider gibi..
Tarık Nohut (Te-İki)
|Nisan 16’-12:25|
