ah anne..
bana baktığında parıldayan gözlerin
neler gördü kim bilir!
aynadaki suretin kaç badire atlattı.
yüzündeki her kırışık anı defterindi aslında.
buruşturduktan sonra atamadıklarının simgesi!
yüzünün coğrafyasında hangi kıtalar gizli?
bana kızdığında Antarktika!
soğutuyorsun; ama ısıtanda ellerin oluyor.
seni üzdüğümde Bangladeş ülkesi.
yanaklarında sel oluyor
gözlerin sağanak yağışlı; ama
özrümle veriyorum eline şemsiyeyi.
seni mutlu ettiğimde ise Akdeniz!
güneşli,güller açıyor yüzünde.
kıtalar,ülkeler farklı;
ama lisan hep aynı.
zaten seni seviyorum’un meali olmaz!

ah anne..
nasırlı ellerinin dili olsaydıda anlatsaydı.
öğretmenin cetvelle vurdu mu,
tutmaya kıyamadığım ellerine?
peki ya güller?
güzel; ama nankör güller!
sen onu severek alırken nankörlük edip yaktı mı canını?
dikenini batırıp.

anlat anne..
öyle bir konuş ki kelimeler birbiriyle yarışsın,
dilinde olmak için.
söyle anne,
hangi badire kabuk bağlattı kalbinde?
pansuman bile yapmadılar mı yarana?

ah anne..
özlem duyduğum sılasın sen!
ne kadar solsamda kokunu,
burnumda tüter duman gibi.
taşın toprağın yok;ama
sevgin sadakatin altın!