bir bilsen kırmızı böcüğüm ne kadar özledim seni
hiç bir zaman emeğimi boşa
yüzümü karaya çıkarmayan kızım
sen de özledin mi ülkeni


hani mertekler dizerler ya toprak damlara
altına hezen
direkler konduktan sonra
yüklendikçe yüklenen
ne kadar direk olmuştun oysa
haberin olmadan mezhebinden


beyni mavi çelik yüreği pamuk kızım
doğru mu yanlış yanlış mı doğru
hatam oldu mu yurduma
ben mi yanlış çarpıladım


her yakaladığında sınava çektiğin hayta çocuklar
pencereme bakıyorlar eve geldiğimde
boyama kitapları vereceksin sanıyorlar
perdelerimi çekeceğim an
kedilere yem veren ince kızı soruyorlar


bu kadar mı dar benim ülkem
ot gibi yaşamak neye yarar
düşünerek ölmek varken


özledim seni kınalım
çok uzaklardasın
beynin dolmadı mı daha
coğrafyasına küser mi insan
gel ülkende çabala







kasım