Menapoz mu Andropoz mu girmiş idim bir poza.
Örmüş idim etrafıma ham ipekten bir koza.

Hiç kimseye, hiç bir kula olamazdı dargınlık.
Lakin vardı üzerimde birazıcık kırgınlık.

Bir kaç gün ara verdim sitemize girmedim.
Meğer neler de olmuş. Hiç birini görmedim.

Bu gece şöylecene mahalleye bir daldım.
Gördüm bir baba yiğit hayretten dona kaldım.

Gördüm bir adet resim fazla kıskandım tabi
Meğer benden genç imiş bizim Tacettin abi.

Gerçi bilmekte idim, mesut, mutlu, bahtiyar.
Lakin komutanımı zannederdim ihtiyar.

Öyle pinpon değilmiş meğer baya da dinçmiş.
İhtiyar olan benim. O bizden daha gençmiş.

Şimdi bilirim dersiz ‘’Haydi lafını bağla’’
Bağlamak kolay mı ki? Ağla gözlerim ağla.

Ben burada yatarken böyle yorgun ve hasta.
Arada uçuvermiş o güzelim yaş pasta.

Bensiz yemiş içmişler, mideye indirmişler.
Beş gün geçmiş aradan, vallahi sindirmişler.

Şimdi derler ki bana ‘’O gönlün yasta mıdır’’
Bütün derdin sıkıntın bir dilim pasta mıdır?

Olur mu hiç a dostlar? Kızarım ki geç kaldım.
Nasıl bir uykudur ki ben buna fena daldım.

Değerli abiciğim özrümü kabul eyle
Seni çok seviyorum. Bilesin bunu böyle.

Sana sesleniyorum. Beni duyar mısın hey?
Nice Mutlu yıllara Canım Tacettin Ağabey.