sensizliğimin her alaca karanlık ertesine
yeni kederler doğuruyorum arazlı yüreğimle
ve aynada gördüğüm solgun yüzüme küsüyorum
sen özlem dolu kelepçelerini taktıkca bileklerime




tecrit edilmiş duygularımı asıyorum şimdi bir bir
gözlerinde kurduğun darağacanın soğuk iplerine
ladeslerde kaybeden tek taraf yine hep bendim
sen tebessümlerimi ellerimden alırken sessizce




........................// oysa ki




yüreğimdeki ağustoslar hep zemheriden geçerdi
şafaksız geceler el sallarken sensizliğimin üstüne
ve hep nedensiz sancılanırdı gecelerim usul usul
umuda örülmüş duvarlarımız yıkıldıkca üzerime




her gün yine kederle yıkanıyor ellerim ve yüzüm
üşüyorum yine eylülün arazlı metruk gecelerinde
ve dudağımın kenarında silinmişken dudak izlerin
inadına soyunur bedenim senli düşlerimin gölgesinde



oysaki..ne bayaz güvercinler uçururdum gözlerinde
dudağının üstünde ki bir çocuktum biraz da yetimce
masum yüzümde yüzünün sevgi dolu sıcaklığı vardı
ve ...nefesim nefesinle ısınırken hep sevişirdim gizlice




şimdi sessiz feryadlarıma sen kulaklarını tıka mümkünse
varsın soyunsun yüreğm hükümsüz ayaz gecelerinde
zaten yargısız infazından arta kalanım senden geriye
ve ben kendi ipimi kendim çekerim aysız bir gece vaktinde




..............aysu...........