5
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
997
Okunma
Ay sever, gece kumsaldaki ayak izlerini
yakamozlarına binbir gümüş üşüşür
meltem esintisi bulutları okşar.
Mahzun duruşlu bir kız
denizden sevdiğini bekler.
Ayı seyreder kederine yenik
hüznüne gece şahitlik eder.
Rüzgarla konuşur teni
yalnızlığını gecenin siyahına serer.
Umut yakalamaz ellerini
sevinç harelenmez gözlerinde.
Yaşam, sanki ondan bir ömür ileride.
Keşke bende seyretmeseydim
onun bu zarif sessizliğini.
Burkuldu yüreğim
hüznüyle yaşlandı gözlerim.
Kumsalı kutsayan sevgili AY
tut ellerimizden;
onu sevdiğinin sinesine götür
benide azad et bu şahitlikten.............alev yavuz
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz