KÜBRAM-AŞKIMIZIN ÖYKÜSÜ 1

Duvarlar üzerime üzerime geliyor…Nefes alamıyorum, boğulur gibi oluyorum sanki….Bugün ilk gün….onsuz bitip tükenmeyecek 15 günün ilk günü….Ne kadar sıkıcı,ne kadar bunaltıcı,ne kadar anlamsız onsuz hayat…..Bir yanım boş…ne yapsam dolmuyor….dolmayınca da özlem dinmiyor….Gün geçtikçe birbirimize bağlanıyoruz delicesine…kopmamak,çözülmemek üzere sımsıkı…
Daha yarım gün oldu….sadece yarım gün…akşama kadar avuttum kendimi oyaladım en ufacık şeylerle de olsa ama akşam oldu ve vakit geçmek bilmiyor….Dışarıda tüm cesaretiyle gökyüzünü delip geçercesine yağan yağmur bana yalnızlığımı hatırlatıyor.Nefessiz kaldığımı, ona ne kadar muhtaç olduğumu hatırlatıyor….Yağmur bile onunlayken güzelmiş…O varken gözlerime güzel gözüken şeylerden biriside yağmurmuş ta farkında değilmişim…Şimdi ise ne kadar soğuk, ne kadar karanlık…ne kadar sevimsiz…Hiç bir şeyin tadı tuzu yok…
Onu yarın görecekmiş gibi düşünerek uyuyacağım….uyumalıyım….yoksa geçmiyor…geçmek bilmiyor….Bugün yanından hiç ayrılmak istemedim....dursa ya zaman dursa ya şimdi….neden şimdi değil de onsuz duruyor,geçmek bilmiyor zaman….Ne kadar feryad etsem duyan kim...Fakat onu özlemekte güzel....SENİ SEVİYORUM Bitanem...