2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
886
Okunma
YÜRÜMEK...
Bazen öyle bir an gelir ki
Sebebsiz yere akıverir gözyaşların..
İstesen de durduramazsın..
O bir damlacık gözyaşı akacaktır mutlaka..
Sonra bırakırsın kendini
’Ne olacaksa olsun’ dersin..
Bir zaman sonra kendini avutmaya çalışırsın..
Ama nafile..ne desen boş..ne yapsan boş..
Kendini avutmaya bile gücünün olmadığını farkedersin
Göklere bağırmak istersin
Bir zaman sonra..
Olabildiğine bağırmak..
Ne çığlık atacak ne de ağlayacak gücün vardır oysa..
Ama yine de tüm acılara inat
Sadece bağırmak istersin..
Ne eve ne bu şehire sığabilirsin..
Boğuyordur seni farkında olmadan..
Eve girmek istemezsin..
Yürümek istersin....sadece yürümek...
Nereye gittiğini bilmeden
Sadece yürümek..
5.0
100% (1)
Cevap Yaz