Bu gün, katilimi öldürdüm;
Bileklerindeki kanı avuçlarımda hissettim.
O kadar sıcaktı ki,
Gözleri kapanırken hiç ağlamadı.
Gülümsedi sessizce,
Sanki, sanki seviniyordu öldüğüne.
Tüm acılarından ve yalnızlığından kurtuluyor gibiydi sanki.
Hiç bi söz söylemedi gözlerine bakarken.
Bu gün, katilimi öldürdüm.
Aynanın karşısında bilekleri kesik dururken,
Hiç çığlık atmadı, yardım istemedi benden.
Dalıp giden ve kendini seyrettiği parıldyan gözlerinde,
Kendimi gördüm önce ve seni.
Bu gün, katilimi öldürürken,
Geçmişimi gördüm.
Nasıl yalnız kaldığımı, acılar içinde kıvrandığımı.
Bu gün, katilim ölürken,
Donuk gözlerinde kendimi gördüm.
Neler düşündüğünü düşündüm o ölürken.
Yavaş yavaş ölümünü izlerken,
Son arzusu olarak, yalnızca bi sigara istedi benden.
Beraber paylaştık aynı sigarayı.
Dokunduğumda, bedeninin soğukluğunu hissettim.
Her nefes alışımızda sigaradan, ölümün tadını aldık beraber.
Bu gün, katilimi öldürdüm.
Bulaştırdım üstüme kanıyla beraber tüm duygularını.
Onun nasıl biri olduğunu hissettim.
Sessizce anlattım düşüncelerimi.
Bu gün, katilimle ölürken;
Seni düşündük beraber.
Kalbine dokundum.
Tüm vücudu buz kesmesine rağmen, kalbi hala sıcaktı.
Bu gün, kendimi öldürürken;
Katilimi öldürdüm.
O hala seni düşünürken...
Bu gün;
Katilimi Öldürdüm.

15.08.09
02:40

Burhan Karaca