Fuzuli yaşadım huzuru bulamadım,
Yediremedim kendime.
On yedi yıl ben hep hayal kurdum,
Dostluğun hani nerede ?
Yok ki bir sığınağım,
Yardım et yaradanım.
Küstüm kaderime,
Zalim Dünya yaşamak niye ?

Hayat üç günlük çok kısa dediler,
On yedi yıldır AZRAİL neyi bekler ?
Boşa geçmiş bende on yedi sene,
Durup durup aklıma girme.

Aşkına öl hadi o sanada gelecek,
Senin uğruna canını mı verecek.
Kötü günde ara hadi bulur musun acep ?
Lan aptal kim sana ömrünü verecek ?

Duman altı hissedip senin için öldüm,
Yanlışı kardeş dediğimden gördüm.
Yarına umutla bakardım oysa,
Demek ki on yedi yıldır kördüm.

Kelime kelime yazarım ama bitmez,
Atarım hep içimede kimseler bilmez.
Dinmez dostumun nefreti belirgin,
Tedirgin olan sen alabora şerefin.
Bilmeyin !
Gelmeyin !
Sevmeyin !
Ben kendime yerim,
Dilim dillim ben içimede çekerim.
Yemek mi ahh tekmeyi ben yedim.

Huzurlu deyil tesadüf yaşamım,
On yedi yıl ben boşunamı yaşadım ?
Her bir dakika yenisini boşadım,
Şükür yarada`na ben umudu taşıdım.

MücahityıLmaz.@2012.