Harabe sarayın altın saçağından,
İsli kaldırımın kuytusuna düştüm.
Yüzüme savrulan kahpece tokat,
Paramparça etti grurumu, dağıldım.

Toplayamaz hiç kimse parçalarımı,
Kalabalığın ayakları altında kayboldum.
Yalnızken hiçliğin ve yokluğun tadına vardım,
Bilmem ki hangi insanlık kurtarır kendini?


Edebiyat kokmayan kalemimin ucundan,
Dökülen gözyaşlarımla yazarım sitemimi.
İstemem, harflerim birer kurşun olsun,
Sarhoşluk ömrüme yeter, bu dünya sizin olsun.

Ne olacaksa olsun bundan sonra,
Pervasız bakışlarım hep boşluğa bakar.
Özgürlüğe dem vuran cesaretle yaşar insan,
Dünya size zindan, zindan benim dünyam olsun..