Aşk lütuftur kadir kıymet bilene,
Beyaz ki her zaman karayı değer.
Bülbülün figanından artık güle ne,
Bin bir elde dinmez yarayı değer

Gözler amâ oldu seni görünce,
Kalbim bir pak aşk gönüle girince,
Izdırabım kaderimi örünce
Seninle çile zevk-ü sefayı değer

Huşuyu buldum gönül mahsenimde
Güller açtı sen gelince tenimde
Sonum, mapus olsa bile benimde
Bu aşk çekilecek cezayı değer

Sen ki yüreğimde gülün şahısın
Dilimin tükenmez dertli ahısın
Sen desen bile ömrümün kahrısın
Söylediğin her söz duayı değer

Nüfuz ediyorsun herbir yerime
Can verdin bedenimdeki terime
Cümleyi alem çıksada seyrime
Senin bir bakışın dünyayı değer

Gözlerindeki fer güneş misali,
Yaşın artık olmuş leyla emsali
Saklasanda benden o pak cemali
Bir hayalin sınırsız rüyayı değer

Ölçeğimiz olsun dünya da iman
Bizi ayırmasın hiçbir ferman
Başına secdeye götürdüğün an
Kıldığın her namaz cumayı değer

Seni görünce ışık söndü ayda
Şiir bile geçiyor seni kayda
Yaşasamda şu koskoca sarayda
Seninle bir oda villayı değer

Aşkı neden tuttamadı ellerin,
Yoksa baharımı bekler güllerin,
Aka dönsede baştaki tellerin
Saçlarının rengi kınayı değer.

Kömür gözlerin alemin dilinde,
Ey Gül; Abdül artık senin elinde
Takat kalmasa da sazın telinde
Senin için beste yazmayı değer

Bu şiir sana yazılmış bir destan
Oku bu şiirimi oku da yan
Kalbin el veriyorsa gelde dayan
İnan bu aşk için yanmayı değer
Hannan UĞURLU(ABDÜL)