7
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1898
Okunma
Bu belki bir şiir değildir. Bilmiyorum. Ama bunu bana yazdıran öfkem, bağlı elim kolum, yaralı yüreğimdir. "İnsan hayatı bu kadar ucuz olmamalı" klişesinin artık bir klişe olmaktan çıkıp ete kemiğe büründüğünün resmidir. Kimdi onlar bilmiyorum. Göz göre göre yitip gittiklerini gördüm sadece. Ben oldum...Ben de kayboldum. Allah rahmet eylesin! Kalanlarına ne cevap vereceğiz merakla bekliyorum.
Buz kesti hayallerim, çığlığım dondu boğazımda.
Bir el atın yalvarırım
Çekip çıkarın gövdemi bu kupkuru sudan.
Sandım ki doğru,ne bileyim,itaat
Ne bileyim, tuttuğum yol bana zarar.
Durdu elleriniz, doluydu belki
Sıcak bir fincan
köpüklü kahveyi tutuyordu ne bileyim.
Benim köpüğüm siyah,
Kapkara bu cehennem soğuk ve sessiz
Yakıyor.
Çırpındığım iki saat
ikibin saatti bana.
Bir saniyede çevirirsiniz kontağı
iki saniyede ulaşırsınız aradığınız numaraya,
Övünürsünüz otomobiliniz,
üç saniyede çıkar ikiyüze...
Kaç saatte havalanır bir uçak?
Kaç saatte satarsınız insanı?
Ben ölmeden haykırırken,
Bin defa öldüm sizi beklerken.
Sustu gece yırtmıyor artık
Sesim...
Ah! Kızım...
Siz,
Gülümseyin.
Şule TEK
5.0
100% (4)