ne bir türküyüm ben,
duvarlara,şafaklara;bakıp söylenen
bir hiçim ben
yaz güneşinin kuruttuğu ıssız vahalarda bir otum ben
sallanır gövdem rüzgarda
bir sağa,bir sola
ama köküme bağlıyım
Mezopotamya da bir başkadır toprak kokusu!

ne mağrur bir kuleyim
ne aşılmaz bir geçit
dostluğum susturur yılan fısıltısını
merhametliye bir kilimim
ezip geçsin diye serilirim
ama miskali zerre haksızlık olsa orada dur derim
öfkemden korksun celladım
öfkem vahşi bir ejderhadır
dağa baksam dağı titretir
ormana baksam yanıp tutuşturur
budur ceddimden kalmış tek emanetim
budur inancım,imanım!
korkusuzlukla olan imtihanım benim!
ben Selahaddin torunuyum!
korksun!Yezid soyunun hergele çocukları
izzetimle yaşayıp,onurumla ölmektir şerefim!
Çünkü bir başkadır Mezopotamya da toprak kokusu